Reizen

< >

1 / 9

Reisverslag: Thueringer Wald 09/2008

September 2008 - Thueringer Wald

Vrijdag 12 september
Om 0730 stonden Jo & Ria al aan de poort. Ze zijn bijna altijd van de partij en dat al jaren lang. Binnen een half uur was de rest ook van de partij er werd een bakkie gedaan en werden er groepjes gevormd. Iedereen kende elkaar van eerdere reizen en de stemming zat er meteen goed in. Ik (Roel) reed dit keer met Wilfried en Erik, die elkaar een jaar eerder hadden leren kennen en er was iets moois ontstaan tussen die twee. Het weer zag er stralend uit en ik dacht dat het weer wel zo zou blijven. Hoe kan een mens zich vergissen! Niets is zo veranderlijk als het weer, blijkt maar weer eens. We waren nog maar net over de grens of donkere wolken pakten zich al samen. Een tijdje later moesten we in de regenkleren en dat geeft toch een andere dimensie aan het motorrijden. Ik had geen overschoenen/wanten met als gevolg, dat ik binnen een mum van tijd drijfnatte handen en voeten had. Ik had tot die tijd ouderwets op de routerol gereden en dat ging uitstekend. Erik was sinds een dag of twee de trotse bezitter van een nieuwe BMW met GPS èn (jawel) verwarmd zadel!!! Hij wilde natuurlijk pronken met zijn nieuwe aanwinst en vroeg of hij mocht voorrijden, hetgeen ik hem uiteraard niet ontzeggen kon. Toen hij prompt de eerste de beste afslag voorbij reed, kon hij helaas mijn wel heel erg brede grijns niet waarnemen. Na nog wat heen en weer gerij werd de gps opnieuw geprogrammeerd en is het allemaal nog goed gekomen. Wij kwamen als eerste groepje aan ik dook meteen onder de douche, aangezien ik tot op de botten verkleumd was. De rest van het gezelschap kwam ook binnendruppelen en onder het genot van een biertje werden de verhalen uitgewisseld. Het eten was typisch Duits maar smaakte uitstekend. Ik kroop om 2200 uur onder de veren en was meteen vertrokken. Twee niet nader te noemen jonge mannen gingen nog even het dorp verkennen. Het werd nogal laat, maar het was dan ook erg gezellig geweest. Midden in de nacht werd er nog een onvrijwillige nadere analyse gemaakt van het eerder genuttigde avondmaal (o.a. worteltjes en rundvlees). Dit was inherent aan het feit, dat er duitse wijn, bier en schnapps rijkelijk door elkaar genuttigd waren. Niet voor herhaling vatbaar heb ik mij laten vertellen.

Zaterdag de 13e
Rien staat uitgebreid zijn motorfiets te poetsen en hij ontvangt daarvoor een daverend applaus.
Er hing deze ochtend een dikke mist en op Adrie en Rien na besloot iedereen een beetje te wandelen/winkelen. Dit ging uiteraard gepaard met een bezoek aan de plaatselijke Konditorei en een stuk Kuchen ging er bij iedereen wel in. 's Middags gingen we met zijn allen een ritje maken. We kwamen bij een leuk hotel aan het water verzeild, waar het goed vertoeven was mede dankzij een lekker zonnetje. 's Avonds werd er Klöse, Rotkohl und Wurst serviert, niks mis mee. Erik en ik besloten niet in de hotelstube te blijven maar de plaatselijke disco te bezoeken. Ik viel er gezien mijn leeftijd niet eens op. Er werd ouderwets gedanst en de muziek was ook lichtelijk gedateerd. Je kon merken dat je hier in het voormalige Oost Duitsland was. Het was een bijzondere ervaring, maar na 2 colaatjes hadden we het wel gezien en keerden hotelwaarts.

Zondag de 14e
Iedereen ging een uitgebreide tour maken. Ik reed met Adrie, Marga en Rien. Het was best fris, maar wel lekker om te rijden. Als je door de wat grotere steden komt, zie je erg veel leegstand hetzij te huur of te koop of sterk vervallen, een deprimerend beeld. Je kunt op bijna iedere hoek van de straat wel een bratwurst kopen, die ze tegenwoordig niet braden, maar grillen op echte houtskool! Ik raakte in gesprek met de verkoopster en die klaagde ook al steen en been over de economie, de regering en nog veel meer. Ik mocht mij aan het houtskoolvuurtje de handen warmen zonder dat ik zo'n worst heb moeten nuttigen en heb ze daarna maar goede zaken gewenst. 's Avonds was er een onvervalste schnitzel, frites en een salade. Ik maakte mij al zorgen dat ik het zonder zou moeten stellen...

Maandag de 15e
Iedereen was al vroeg uit de veren omdat men 's avonds niet te laat thuis wilde komen, maar toch de route binnendoor wilde nemen. Ik had de avond te voren vernomen, dat een dierbare vriend van mij door een tragisch motorongeval om het leven was gekomen. Ik besloot derhalve om alleen over de snelweg huiswaarts te keren.

Ik wil iedereen hiermede bedanken voor het gezellige weekeinde en hoop jullie weer een keer te mogen ontmoeten op een van onze komende reizen.

Roel van Kuetsem.