Travels

< >

1 / 15

Reisverslag: La Scozia 06/2011

31 mei - 7 juni 2011: met TLM naar Schotland

Maandag 30 mei
Op de warme zonnige maandag 30 mei is het verzamelpunt de pier te IJmuiden alwaar we met DFDS ferry naar Newcastle in Engeland zullen varen. De meesten zijn keurig om 15.00 uur aanwezig waarna Michiel het inchecken gaat begeleiden. Verwarring is er soms als de paspoortnaam wat afwijkt van de roepnaam of mansnaam. Het is geen punt.... Dat wordt ter plaatse aangepast. Vervolgens arriveert Tanja en Michiel legt het inchecken even uit en houdt een oogje in het zeil. Helaas.. Tanja mag mee, haar motor echter niet. Na enig heen en weer getelefoneer door Michiel is het wachten bij de incheckbalie. Ondertussen arriveren Hans en Sylvia en zij kunnen zonder problemen door. Michiel 'boekt' zijn motor uit zodat de motor van Tanja door kan. Gerrit is dan nog de enige afwezige, maar hij had pech onderweg en komt dus later. Uiteindelijk boekt Michiel een extra plek tegen betaling en kan iedereen mee, alle 18 motoren en 21 personen zijn gearriveerd. De vergissing zoekt hij na de vakantie verder uit.

Na een tijd in de warme zon wachten gaan we met strakke logistiek de boot in. De stalen rijplaten zijn gelukkig droog en iedereen gaat zonder problemen naar boven, hoewel... eentje miste bijna de smalle ingang van het gangboord waar alle motoren achter elkaar worden gestald en vastgesjord. Hoognodige bagage voor een nachtje aan boord meenemend gaat iedereen op zoek naar zijn 'hutje'. Ook hier verwarring, want Tanja is nu niet bij Rian maar bij Ronald ingedeeld. Maar niet getreurd, het sleutelkaartje wordt met Astrid Klok-van Ingen geruild en het echtpaar is compleet. Iedereen heeft een plekje en de boot kan onderzocht worden. Tijdens het uitvaren worden nog gauw foto's van de kust bij IJmuiden gemaakt en nemen we een eerste drankje in de zogeheten nachtclub.

Om 20.30 gaan we met zijn allen dineren in het 7-seas restaurant en na afloop gaan we nog wat shoppen en wandelen aan boord. Iedereen gaat bijtijds naar bed want morgen gaat het allemaal beginnen...

Dinsdag 31 mei
Om 07.00 uur staan we op en 08.00 uur ontbijten we gezamenlijk waarna de motorpakken worden aangetrokken en het wachten is op het afmeren van de ferry om 09.30 uur Nederlandse tijd. Voorzichtig worden de motoren de boot uit gereden en geduldig wachten we om door de douane te gaan. Een enkele Engelsman zou wel achterop mee willen rijden. Buiten het terrein van de ferry wachten we tot de groep compleet is en kan gestart worden met de tocht. Iedereen wordt herhaaldelijk gewaarschuwd om toch vooral links te rijden. Bij de eerste benzinepomp wordt door een aantal rijders de tank gevuld zodat dat voorlopig geen zoektocht wordt.

Bij de eerste rotonde die we tegen kwamen ging het al bijna mis. Johan en Jeanne reden de rotonde op en er kwam een auto van rechts heel hard aangereden. Met luid toeterende claxon liet deze blijken dat hij voorrang had. Ze konden er nog net voorbij scheuren om daarna de rotonde heelhuids te verlaten.

De uitgestippelde tocht voert ons via de Borders langs Edinburgh richting Grampians naar Blair Atholl. Een mooie tocht met zomerse temperatuur. Het landschap is in het begin wat vlak en de wegen veelal overzichtelijk, maar dat is mooi om aan het links rijden en aan de wegen te wennen. Bij de grensovergang van Engeland naar Schotland worden we verwelkomd door een doedelzakspeler, geheel in schots tenue.

Onderweg blijkt dat niet alle benzinepompen nog in gebruik zijn. De route van 380km wordt geheel gereden door alle motorrijders en het hotel Atholl Arms in het plaatsje Blair Atholl is ruim en ligt in een mooie omgeving aan een spoorlijntje. De eetzaal is bijzonder mooi ingericht met de traditionele schotse ruit als gordijnen, maar ook het bedienend personeel draagt rokken met hetzelfde motief. Verder treffen we ook een traditioneel harnas aan als versiering in de zaal. Het eten is uitstekend; sommige heren hebben een pittig soepje als voorafje, maar verder is het een uitstekend diner en mooie ambiance.

Die avond klaagt Sjaak dat zijn motor niet meer bijlaadt. Z'n dynamo stopte ermee circa een uurtje voor aankomst in Blair Atholl. Na 21 jaar was ie op. Zijn laadstroommetertje stond ineens in de andere hoek... Direct de lampen uitgedaan en maar hopen dat het hotel zou worden gehaald....

Na het ontbijt de volgende dag wordt er een beroep gedaan op Ronald die er al gauw achter komt dat de dynamo rotor het inderdaad na ruim 130.000 km heeft begeven. Gelukkig is er een rotor meegenomen en dat probleem is binnen de kortste tijd uit de wereld.

Woensdag 1 juni
Er wordt bijtijds ontbeten en iedereen is vrij om deze dag in te vullen. Sommigen gaan de dagtocht rijden naar Grampian Mountains; anderen gaan de omgeving verkennen en de plaatselijke whisky distilleerderij bezoeken of een kasteel bezoeken....

Ron en Pieter zijn over een schitterende doodlopende weg naar Ranoch Station gereden. Een weg die voor motorrijders lijkt te zijn neergelegd.

Sjaak, Diny en Jacqueline gaan samen een eindje lopen in de richting van Blair Castle, maar besluiten uiteindelijk de bossen rondom het kasteel te gaan verkennen. Op het parkeerterrein bevindt zich een bord met daarop diverse wandelroutes. Ze kiezen ervoor om de kortste route te nemen, maar die blijkt al gauw te lang: de afstanden zijn natuurlijk wel aangegeven in mijlen.....

Besloten wordt om terug te gaan en bij te komen bij de plaatselijke frietboer. Die wist te vertellen dat het afgelopen weekend de Highlandgames hadden plaatsgevonden op het landgoed van Blair Castle. Wellicht kan TLM de volgende Schotlandreis daarop afstemmen.....

Pieter wist van een vorige Schotlandreis nog wel een leuke distilleerderij in de buurt van Pitlochry: Edradour whisky, de kleinste stokerij van Schotland met een productie van maar 12 vaten per maand. Pieter, Diny, Ron, Jacqueline en Sjaak genoten van een rondleiding die eindigde in het proeven van dit vuurwater met die houten rokerige smaak. Aldus voorzien van de nodige whisky gaan ze terug naar het hotel.

Op de terugweg nog even geshopt in Pitlochry in een winkeltje waar uitsluitend schotse kledij en snuisterijen te koop waren en de uitbater was uiteraard... een Pakistaan.

Adry en Kitty bezoeken hun schotse vrienden en dineren met hen. Aangezien Kitty jarig is, is er een verrassing geregeld voor als ze terugkomen van hun vrienden. Een leuke kaart en een verjaardagstaart die nog laat op de avond wordt genuttigd in de lounge van Atholl Arms. Aansluitend wordt ook nog een feestje gebouwd, deels binnen en deels buiten vanwege de zomerse temperatuur. Het feestje buiten wordt onderbroken door een dame die uit het raam haar 'ongenoegen' over het lawaai kenbaar maakt. Daarna gaan we binnen nog even verder en vervolgens naar bed.

Donderdag 2 juni
Na het ontbijt rijden we in groepjes de tocht naar Bealy. De tocht gaat richting het Noorden door de Grampians richting Loch Ness naar de Highlands. Onderweg worden we bedolven onder vele mooie beelden en idyllische plekjes waar velen onderweg tijdens korte stops van genieten. Helaas miste Jasper net de trein... De lunch wordt uiteraard buiten genuttigd en verhalen worden uitgewisseld.

Het blijkt dat een groep de route via een boerenerf heeft gereden met dus een stuk onverharde weg en 'leuke, maar diepe' plassen. Het enige moment waarop Sjaak, Pieter en Johan natte voeten kregen... Via die route werd er een kilometer of 8 ingekort. Of het echter sneller was wordt ten zeerste betwijfeld, maar.... sensationeler was het zeer zeker!

De tocht wordt vervolgd langs wederom mooie plekjes en vergezichten. Jasper, Tanja en ook Geert rijden vanuit Cannich naar Glen Affric, de doodlopende weg. Dit blijkt zeker te moeite waard te zijn gezien het spectaculaire uitzicht. De tocht van 310 km is wederom door ontzettend mooi landschap wat nu niet meer vlak is, maar bergachtig. Wederom met een blauwe lucht en zomerse temperatuur. We eindigen bij het hotel Lovat Arms in Bealy waar we 3 nachten zullen verblijven. Vlak voor het eten worden we verrast door een 'band' jongeren in quilts, spelend op doedelzakken.

Vrijdag 3 juni
Na het wederom stevige ontbijt met bacon/eieren/worstjes/tomaten/champignons en soms met haggis of blackpudding voor sommigen in hotel Lovat Arms in Bealy wordt optionele tocht van 339 km door velen gereden. De tocht voert onder meer langs de kust via Achnasheen, Applecross, Shieldag en Kinlochewe. Het blijft verbazingwekkend hoe het landschap steeds 'wijzigt'. Ook treffen we heel veel gele gaspeldoorn onderweg aan en veenpluim bij de hoog gelegen vochtige grond en meertjes.

Het type wegen wijzigt eveneens mee. Van een gewone 'provinciale' weg naar weggetjes die de breedte van een fietspad hebben. Het wegdek is ook zeer wisselend van spiksplinternieuw met split naar oude en hobbelige 'lappendekens'....

Onderweg wordt gestopt voor kopjes koffie of thee met scones en andere versnaperingen. Kortom, iedereen is het erover eens.. het was weer een fantastische dag en het landschap is verbluffend.

Zaterdag 4 juni
De tweede optionele tocht van 324 km wordt eveneens door velen, zo niet allen gereden. De tocht gaat onder andere via Lairg, Scourie, Stoer en de kust van Lochinver naar Drumrunie. Bij het plaatsje Overscaig wordt door de groep van Pieter, Diny, Johan, Jeanne, Geert, Jasper en Tanja koffie en thee met wat lekkers genuttigd bij The Overscaig House Hotel aan Loch Shin. Een rustig gelegen hotel op een idyllisch plekje omringd met ontzettend mooie natuur. De vogeltjes kwamen op een meter afstand van je uit de voederkorfjes eten en wat een rust....

De weg voerde via een 'fietspad'-weggetje waar voor tegenliggers 'uitgeweken' diende te worden. Vaak kon een motorrijder wel auto's passeren, mits de auto ook goed aan de linkerkant van het weggetje ging rijden. Helaas trof Jasper een zilvergrijs autootje die dat niet deed... gevolg was dat het kapje van de zijspiegel op de weg terecht kwam..

Wat presentjes voor thuis gekocht in Drumbeg en wat versnaperingen die niet iedereen lekker vond, werd de mooie route vervolgd langs onder meer The North Assynt Estate (Stoer/Sutherland). Daarna op zoek naar een geschikt plekje om te lunchen en ook die werd gevonden. Er werd geluncht op een 'berg' bij een bookshop annex eettentje met een totempaal ervoor waarop een otter/bever was uitgehakt.

De mooie afwisselende vergezichten bleven iedereen verbazen, evenals het bijzonder mooie zomerweer, de meterslange struiken gele gaspeldoorn, de loslopende schapen en af en toe een schotse hooglander of een hert. En de lucht... die bleef blauw, heel blauw..

Iedereen was weer op tijd bij het hotel om te dineren en zich daarna aan de bar te begeven. Robert, de barman met traditionele quilt en heel veel kennis van whisky's gaf daar graag uitleg over en liet deze ook graag proeven.... Gerrit ging uiteindelijk overstag en trok zelf ook een quilt aan.

Zondag 5 juni
De dag waarop we weer zouden opbreken en het Lovat Arms Hotel zouden verlaten. Het was een mooi en ruim hotel waar we veel plezier hebben gehad en veel hebben gelachen. 's Ochtends werd voor het vertrek eerst door enkelen nog gesleuteld en olie bij gevuld... en anderen keken toe...

Vanuit Bealy vertrokken we daarna in groepjes weer vol bepakt richting Charlestown, vlak bij Edinburgh. De route voerde langs Loch Ness, het Caledonian kanaal, Fort William, Loch Leven door de beroemde pas van Glencoe naar het Elgin hotel aan de Forth River. Het was een toeristische en daardoor drukkere route. Opvallend waren de sluizen in het Caledonian kanaal die uit diverse verhogingen bestonden.

Tijdens een middagstop bleek dat enkelen het erg koud hadden gekregen en toch wel naar de warmte van een hotel verlangden. Helaas, dat moest nog even wachten. Toen we richting Charlestown reden kwamen Johan en Jeanne plotseling in een bocht een blauw autootje tegen en reden daar recht op af totdat Jeanne bij Johan (die naar links zat te kijken) aan zijn jas trok en hij naar links uitweek. De man in de auto schrok zich rot ( blauw) en hij kwam ook nog meer, iets teveel rechts rijdende, motorrijders tegen waarna hij met zijn hand naar zijn voorhoofd wees. Diny had dit alles niet meegekregen en snapte er niets van dat de man in de auto dat gebaar maakte. Gelukkig liep het allemaal goed af.

Tijdens een korte stop bij een Schots herdenkingsmonument betreffende WOII troffen we een groep mensen met Broughs die eveneens door Schotland toerden en tips werden uitgewisseld... De route werd vervolgd langs het Caledonian kanaal.. en afwisselend landschap...

Het was die dag behoorlijk fris en sommigen hadden het koud. Dus even ergens binnen opwarmen was welkom.. maar een enkeling bleef lekker buiten.. bij the Bridge of Orchy hotel. Het Elgin Hotel had gelukkig prima douches en iedereen kon zich lekker opwarmen en bijkomen in de lounge. De lounge/bar was er erg gezellig en tijdens het diner werd er gespeecht door Sjaak en Michiel.

Maandag 6 juni
Na het ontbijt wordt allereerst de traditionele groepsfoto gemaakt. Het weer ziet er wat dreigend uit maar het is droog. Het is de laatste rijdag richting de ferry in Newcastle. Onderweg passeren we Tweed Valley, The Borders en Northumberland en vervolgens rijden we via kleine weggetjes door Kielder Forest naar Newcastle.

Tijdens een tank-/koffiestop in Peebles treffen we een leuke Schot in een landrover met een leuk hondje. De bestuurder blijkt TLM te kennen en zelf een 12-tal guzzi's te bezitten. Wat een toeval. Hij vertelt ook in het najaar naar Mandello te gaan. Wie weet komen we hem daar weer tegen, hoewel die kans, gelet op de drukte daar natuurlijk heel klein is. We dienen om 15.00 uur bij de ferry te zijn om in te checken, waardoor de stops heel kort moeten zijn... Natuurlijk zijn er altijd mensen te laat... Er dient immers zo'n 275 km gereden te worden.

Uiteindelijk lukt het inchecken via de strakke organisatie waarmee we ook op de heenweg hadden kennisgemaakt. Ook hier is het inchecken niet foutloos, maar wederom wisselen Astrid en Tanja van hutsleutel en komt het allemaal goed. Er was een lichte deining van de boot voelbaar (en hopelijk bleef dit zo de rest van de tocht). In tegenstelling tot de heenreis lagen we nu op dek 2 helemaal onderin... Hopelijk zijn de motoren goed geïsoleerd!

Na het gezamenlijke diner om 17.30 uur, waar al enkele foto's worden uitgewisseld, wordt de bar opgezocht. Hier blijkt een gitarist verassende muziek te spelen en iedereen wordt er vrolijk door. Er wordt uit volle borst meegezongen en gedanst. Er worden zelfs broederlijke contacten gelegd met Duitse 'Harley Davidson uitziende' Trikers met een caravannetje achter hun bike. Zeer aparte mensen...

Nadat de gitarist om 00.00 uur stopt met zijn muziek vertrekt het gezelschap naar de 'disco' een dek hoger. Ook hier wordt gedanst... de vloer is op enig moment totaal ingenomen door 'TLM -ers' en de jeugd kijkt van afstand toe... later wordt er geïntegreerd. Langzaamaan dunt het gezelschap uit en gaan de laatsten bij het sluiten van de bar naar hun hutten. Als gastheer sluit Michiel de rij. Dat wordt een korte nacht... waarbij weinig van de motor gehoord en van de deining gevoeld wordt....

Dinsdag 7 juni
Iedereen is rond 08.00 uur, zij het niet allemaal even wakker, bij het ontbijt. De ferry is op tijd en meert om 09.30 uur af. Buiten de pier van DFDS in IJmuiden verzamelen we een laatste maal en nemen we helaas afscheid van elkaar. Daarna gaat iedereen huiswaarts. Iedereen is het erover eens dat het een super vakantieweek was waarbij de groep steeds hechter werd. De routes waren mooi , het weer was mooi en het land zelf was adembenemend. Het is een schitterend motorland. ..

Wist u dat ....
blauw niet de lievelingskleur meer is van Geert...
Michiel soms volvomomentjes heeft...
in Schotland de smsjes vaak pas uren later doorkomen...
sommigen in die week erg volgzaam zijn...
Jasper ineens twee extra zussen heeft..
Haggis niet iedereens favoriete gerecht is..
de Schotten uiterst vriendelijk en relaxt zijn...
het dak eraf ging tijdens de "bonte avond"....
als men beweert niet te kunnen/willen dansen dit het tegenovergestelde betekent...
als je je niet lekker voelt op de boot dit niet per definitie zeeziekte heet....
er hele spontane mensen onder ons waren..... en hele stoere vrouwen....
één speech op de voorlaatste avond ook wel genoeg is....
dit een fantastische reis is geweest met een enorm leuk gezelschap....
er geen Vanessa mee is gegaan..
het bij een reis naar het buitenland handiger is om te boeken op dezelfde naam die in je paspoort staat...
Jasper op 2 juni net de trein miste..
een tractor toch wel favoriet is bij Geert..
ze in Schotland Siamese schapen hebben..
ruilen met het eten van een ander niet altijd ten goede van jezelf is.....
sommige onder ons dachten alle soorten whisky in 9 dagen te kunnen proeven....
wanneer je in een Schotse rok durft te dansen je pas een echte man bent....
Michiel de Benjamin van de groep is...
Ronald een rijdende werkplaats inclusief magazijn heeft in plaats van een motor ...
bij Michel, Michael, Maickel, of zelf Martijn gewoon Michiel bedoeld wordt....
Sjaak met zijn inbussleutelset aardig kan concurreren met Ronald....
Ron niet alleen voor zichzelf genoeg sigaren bij zich had maar ook voor menig ander....
Rudolf in zijn strakke leren motorpak door veel vrouwen voor een 24-jarige werd ingeschat...,
en andere mannen daar weer behoorlijk jaloers op waren...
sommige onder ons grote voeten hebben en zeggen dat ze makkelijk een stuk kunnen missen
er traditiegetrouw een rugzak werd vergeten en een "in eens" versleten band moest worden vervangen
Kitty een gouden medaille verdient wegens bewezen moed en doorzettingsvermogen..
er trouwens kamergenoten zijn die niet altijd het toilet doortrekken..
er mensen zijn die perse 's morgens een sms-je willen hebben..
schijfremsloten soms helemaal niet handig zijn, vooral als je reisgezelschap staat te springen om te gaan toeren....
Sjaak sinds deze reis macaroni met kaassaus als favoriete gerecht heeft..
Michiel de nieuwe John Travolta wordt genoemd..
... of was dat nou Geert........
Jasper zo graag in het verslag wilde dat hij met een vrijwel gladde voorband aan deze reis begon...

Tot zover de bijdrage van Tanja met aanvullingen van Sjaak, Jasper, Jeanne en Johan, Pieter en Diny..

Ingezonden bijdrage:

Schotland augustus 2011 door Harry en Lidwien

Afgelopen augustus hebben wij een 10-daagse rondrit gemaakt door Schotland.

Er staat over een andere reis al reeds een prachtig reisverslag hierboven.

Ons schrijven zal geen reisverslag worden maar een kleine opsomming van zaken, die wij van te voren niet wisten en willen doorgeven aan hen, die ook solo door Schotland willen rijden en dat zelf willen organiseren.

Onze route ging van New Castle - Edingburgh - Inverness - Westkust - Oban - Glasgow - New Castle. Deze route bedroeg een kleine 2000 km, die we in 8 dagen verreden hebben. Elke dag een 250 km, met een gemiddelde snelheid van 50 km/u. Inclusief met pauses erbij zakte dat terug naar 35 km/u. Dus 7 à 8 u onderweg.

De routes hadden wij thuis met behulp van de pc gepland en op de Garmin (een soort Tomtom) opgeslagen. Hoewel het wegennet boven Edingburgh niet zo uitgebreid is als bij ons was het toch handig op deze manier te rijden. Geen kaarten, geen gezoek.

Het overnachten deden we in Bed & Breakfast (borden B&B) huizen. We betaalden daar met z'n tweeën gemiddeld 65 Pond per nacht voor. Aan de Oostkant zou het minder geweest zijn.

In de dorpen en steden zijn er maar enkele straten voorzien van B&B mogelijkheden. Het gemeentelijke bestuur houdt dit blijkbaar bij elkaar. Dus het was een kwestie van vragen en we werden naar de bepaalde wijken/straten verwezen. We hadden van te voren niets geregeld en we wisten ook niet of we iets konden vinden en of we ergens konden slapen. Het bleek eenvoudig, een fluitje van een cent.

Voor de avondmaaltijd konden we, anders dan in Nederland, terecht in de plaatselijke cafés. Prima maaltijden en niet duur. De mogelijkheden in "Fish and Chips" gelegenheden waren te over. Zo nu en dan een lekkere vette hap.

Eén reiservaring was in het zuiden in de buurt van Dumfries, waar we een driewielige MG met Moto Guzzi motor aantroffen. We hebben de onze ernaast geparkeerd.

Wij hadden een prachtige tocht (een halve dag een beetje mieserregen), zeer de moeite waard, ook met z´n tweeën.

Lidwien en Harry Agterhorst, Malden